首页 > 诗词 > 哀文宗儒 > 拼音版

《哀文宗儒》拼音版

明代吴宽

āiwénzōng--kuān

xiāngshěnzhōuyuǎnzhìchǐshūzài

shūbàowénhóuyǒubèi

yōuféirénkǒngwèihài

yóuyǒuliánghuòzhìchài

yōu怀huáishìjiāxúnzhèshūchíkuài

nǎiliùyuèjiānzài

āizāiliángtiānduózhēnguài

niànwèiyǒngjiāqínzhènglüèxiè

háomínxiānchúyínguǐhuài

xiàyǒushùbǎimiǎndiāozhài

lǐngjùnxiānshēngguòjiāngjiè

qióngzhēngchūyíngmàozǒngluóbài

jūnchūwénzàishìyànxíngmài

yīnchámínqínghuānxiàchēshǐhuǐ

shūyuándànjuékuì

zuòtáng访fǎngwènsuì

shúwèilángsuǒtānshúwèiwénsuǒchuài

ànmǎnyuānqiúqīnshǒuwèixiè

suìdōnghǎiguāngzuòyāoguài

héngfēilèiguǐchēshùzhàngshǒudài

shūsuìshìgài

wèichúníngyǐn退tuì

yǒuxíngdāngdàoyǒuzhìài

gōng退tuìzhǎngtàikōngmínsuǒài

wéijǐnzhíshùchángwèishǒuzhài

使shǐmínànshǒujiùdǎi

bǎijiāwèiyuēxiānggàojiè

mínyuēxiánhóuyángǎnjìngpèi

jūnzhōngbàoyōushìbài

zhěyántiěsuǐjiéchēngdài

qióngzhēnbèi

yáoyáozǒu使shǐqiúnǎizhìzài

zhīzǒngàicái使shǐtóuguǐnèi

shúzhījīnshìéyǒubiàntài

fánjūnqiúguīxiūmínzhétànlài

qúnqíngquáncáoliáocǎi

jīnhúnmángmángguānguīzhǐkōngxiè

wéimínshījiēbèi

jiǔwèiwǎnniánzhàngzuòxiānghuì

duìjiǔqīngyánlínshìshànhuì

chéng西duōjiùyóushānchóuwǎnduì

yǒuxuéwèilínlèijǐnkǎi

吴宽简介

唐代·吴宽的简介

(1435—1504)明苏州府长洲人,字原博,号匏庵。为诸生时,即有声望,遍读《左传》、《史记》、《汉书》及唐宋大家之文。成化八年会试、廷试皆第一,授修撰。侍孝宗东宫,进讲闲雅详明。孝宗即位,迁左庶子,预修《宪宗实录》,进少詹事兼侍读学士。丁忧后,入东阁,专典诰敕。进礼部尚书。卒谥文定。宽行履高洁,不为激矫,而自守以正。其诗深厚郁,自成一家。兼工书法。有《匏庵集》。

...〔 ► 吴宽的诗(211篇)