首页 > 诗词 > 答宗钦诗 > 拼音版

《答宗钦诗》拼音版

南北朝高允

zōngqīnshī--gāoyǔn

tāngtāngliúhànǎiǎinándōuzàichēngduōshìzài耀yàolíngzhūmiǎogāodàidān

yǐngzhèncǎiliáng

shēngtǎngdànyīngfēngshàoqiánshìlóngfāngyuánbèishūróng

wàngqīngqúnxióngxiǎngzhènhuáróng

xiǎngzhènjīnshēngzhekuāngzàn西fānzhěngjuéshífàngzhìqínshūtiánxīnchū

qiányuāntíngxiùzǎoyún

shàngtiānjiàngmìngzuòzhōngyǒudàixié耀yàochéngānzuòpèirénmàichūnyánggōnglóngzài

zhāoyányǐnsǒuyǒnglài

sàncáixiǔzhìwēizāoyuánxìnghuìtiǎnshūqièmínghuáshěngdānchí

kuìyíngzhúshǎotiānhuī

míngshēngfēixìnjiànnánjiānbēichùxiàyuēnéngqiānjìnhóngdào退tuìshīyuānqián

cánzhūquēkuìyán

shǐbānchēngyángcàizhìshēndiǎnzàidǎoxīnzhétóngguǐchēxiāngxún

jìngchéngjiāhuìyǒngpèimíngzhēn

yuǎnxiánnèixúnzhūyǎngxièqiūmíngzhǎngnánshǐxiásuīcúngāozōngnán

xìnghuòtiánzhǐ

shízhīlíngyùnwèitōngfèngshūfēngyǒu怀huái西wàngxiǎncóng

wángyuǎnjiǔláitóng

yǒupíngèrchēngbǎojīnliángshēngjiǎodàoyìnglínwèiqúnbiǎo

zhījūnzhùgǎo

réntiánliàngfēishūhánshēngjiànglínzōngréngqiānzàikuàngyóugòu

zǎoyǒngfēngliúxīn

niánshíxùnmàishìrènzhītōngyōngzhīzhìjiéchénkōng

liǎngwénshǒuānyǒuhuí

shīyánzhìzhìbiǎodānkǎizāiwěnjǐngzhōngcánsuīyuēmǐnqǐngshìjīnlán

ěrzhīwàngsuìhán

高允简介

唐代·高允的简介

高允

高允(390年—487年),字伯恭,渤海蓨县(今河北景县)人,南北朝时期北魏大臣,著名文学家。 高允少年丧父,大器早成,气度非凡,初为郡功曹。神麚四年(431年),为中书博士,迁中书侍郎,参修国记,教导太子。文明太后称制,拜中书令、封咸阳公,加号镇东将军。出为散骑常侍、征西将军、怀州刺史。高允历仕五朝,太和十一年(487年)去世,年九十八,追赠侍中、司空公、冀州刺史、将军,谥号文。

...〔 ► 高允的诗(4篇)