首页 > 诗词 > 狂题十八首 > 拼音版

《狂题十八首》拼音版

唐代司空图

kuángshíshǒu--kōng

hènjiānwēiduōshíqíngnàixìngmén

xiūshuìwěnjiāolóngyóushāocánxiǔtiě

biéliángzhǐcúndàikuínéngchǐjìnwángmén

shìjiānfēngliúshìjièwánggōngzhěnhén

jiāoshūjièyánshēngāndǎnqīngzhìshuòjīn

shìshǐqiānshūshuōshuízhīlíngxīn

nánhuáluòshìhuāngtángruòkěnjīnglúnkuáng

ǒuzuòxīngqīnzuòquèyīngbáoshìyánguāng

láoshìgèngxiāngcāirěndàoxiūcái

lǎnchéngfēngshuǐ便biànǎochuánzhéduòkǒngnánhuí

yóuláixiāngàizhǐshīsēngguàishízhǎngsōngpéng

quèshēngháishíqiánxiàzuòdēng

lǎochánchéngzhàngguòshēnyuǎnxiùyúnjiànpín

yīngshìbiānyóunàoxìnyuánzuòqiěxiánrén

zhǐjìngxiánrénàixiánzhǐtōushìcháiguān

hōngtíngjiǎojiāolóngbèikuángfēngjuǎnchūshān

xiàxiūwénzhezuòlángshēngqiánchùdàokōngqiáng

shénshuǎngxīngyóuyánzhùhuáng

jiāoshàngshīláipíngkǎnwǎnqíngshí

yuánsuīhènfēngxīnxiánmǎnchí

chūshízhǔzhàngxiànglíncūnjiàndàoqīngmíngmén

sānshíniánláibìngbiǎojīncháobìnggǎnhuángēn

láishísuīhènshīqīngzhānjiànjiāoshípiān

yīngshìāliúhái宿zhàishèngpàncáizhégōngqián

jiāocóngpànchánjuānmiǎngèngyōuyōurǎoshǔchuān

yīngdàoshíjǐnláofēnxiàoshūjiān

shāngshuāibìngjiànnánpíngyǒngchánchuángshēng

wéndàochuāngréngdàihǒuláitònghéngxíng

zuóliúyīngjīnchánláiyòushìyángtiān

liùlóngfēipèizhǎngxiāngjiǒnggèngrěnchéngwēizhebiān

yǒushìyǒufēiháiyǒuxīncāi

píng便biànfēngxiǎnxiàngānshírěnhuòtāi

shíniánsānshǔràngguānpínrèncáiyòusuǒshēn

dàotàixíngtóngdōuānwěnshǔxiánrén

céngwénjiéhuǒdàopéngsuōjǐnáotóuhǎi

jīnjiāshāntónghènrénguīwèiguī

司空图简介

唐代·司空图的简介

司空图

司空图(837~908)晚唐诗人、诗论家。字表圣,自号知非子,又号耐辱居士。祖籍临淮(今安徽泗县东南),自幼随家迁居河中虞乡(今山西永济)。唐懿宗咸通十年(869年)应试,擢进士上第,天复四年(904年),朱全忠召为礼部尚书,司空图佯装老朽不任事,被放还。后梁开平二年(908年),唐哀帝被弑,他绝食而死,终年七十二岁。司空图成就主要在诗论,《二十四诗品》为不朽之作。《全唐诗》收诗三卷。

...〔 ► 司空图的诗(218篇)