首页 > 诗词 > 梁园饮酒歌 > 拼音版

《梁园饮酒歌》拼音版

明代杨基

liángyuányǐnjiǔ--yáng

shēngzhīchéndòudōngjǐngmìngshǒu

wèiwéndòuwèisuìwénzhāngrénkǒu

èrlíngnéngyánxuésòngshīlíngzhǐshímǒumǒu

língzuóduìshíliánqīnghuángpèiǒu

láidāngzuòduǎnzhāngyùndàichāshǒu

jiǔlíngliùjīngyǎnjuǎnbèisòngchèzhǒu

fēngpiānpiānqiūyánzhuózhuóchūnyuèliǔ

xiāngměishīzhǎngàixuéxiàochǐértóngyǒu

háofēnbiàntóngzhíjiālángyǒu

huīháozhílànwèikěngǒu

lóngshéjiāngchìshǒuguìwèishíjiè

wénchǎngchíchěngjìngjuélièshǒu

guīláiféngāozuòzhǎngguànzhìxiámiànchéngòu

cuìfēngèzàishǐhuīqúnhǒu

wéiwényùnzāotúnfǒunǎishùèyángjiǔ

cándìngluànfěiqiānqiànshùjīngchuánshìnán

gēngtóngqiáozhìzhūyànsǎozhǒu

dōngfānzhūhóusuìjiànzhēngbáixuáncǎnbēnlínsǒu

huòshǐqiángzhǎngzuòtánjiǔ

qīngguīlòujiànchuánxūnsànchūnyǒu

shífānjiǎnluánfèngyínjiānzhuàndǒu

juānhuāluòyànyīngfēiqǐngyúnbiàncānggǒu

qiānzhú西xíngchǔqiúcāngbài

chūzhōngbiànshānshízǒu

jiāozhīhànjiāzhǒngshǒuléijiǎnbèiyǒu

nángkōnglièzhuìmóuzhū

yánbiéjiǔzāněrkōngjièjiùlínyǒu

gāotánglǎojiǎnyòuxiūmǎiǒu

kǒngwánhánānmiánwèijūnhòu

wénkuìnǎnshuāngliǎnchìlèichūménxīnxiǔ

bìngyǒujiāngyàoshíchílàiqīnjiù

hánshālěiyīnglíngluòshūlínxiàoyuányòu

qiánshàngyuǎnjiéhuànbáiyīnghòuyuèzàiyǒu

róngwànbiànlèiguānyōufènbǎijiécuòniǔ

jīnshuāituíyóujuànbānbáizhàochǒu

jǐnjiāngshīwàngyánqiězuìliángyuánzūnjiǔ

杨基简介

唐代·杨基的简介

杨基

杨基(1326~1378)元末明初诗人。字孟载,号眉庵。原籍嘉州(今四川乐山),大父仕江左,遂家吴中(今浙江湖州),“吴中四杰”之一。元末,曾入张士诚幕府,为丞相府记室,后辞去。明初为荥阳知县,累官至山西按察使,后被谗夺官,罚服劳役。死于工所。杨基诗风清俊纤巧,其中五言律诗《岳阳楼》境界开阔,时人称杨基为“五言射雕手”。少时曾著《论鉴》十万余言。又于杨维桢席上赋《铁笛》诗,当时维桢已成名流,对杨基倍加称赏:“吾意诗境荒矣,今当让子一头地。”杨基与高启、张羽、徐贲为诗友,时人称为“吴中四杰”。

...〔 ► 杨基的诗(232篇)