首页 > 诗词 > 宿卧佛寺 > 拼音版

《宿卧佛寺》拼音版

明代王弘诲

宿--wánghónghuì

xiánmìngchū西jiāosàndōnglínxiàliángbiāogāoqiūjìngkān

yúnguīwǎnxiùhuìpíngménkōngwángyǎndōngxià

yǐnchénmíngzhīlèixiāoliánqīnyōngbèizuòyōu

shājiéniánfèicányáo西láishíchuándēngcóngbái

wàngyánshèjiàoquánzhùxiǎngpànshēnshěgānkūnwàn

běnmèngxǐngzhuāngdiéfēnjiǎyōuyōujīngjiézhīyīngguǎ

qièláishéngchuángniǎnzhuǎnxuébānruòxíngháiniànshùhuànwànggānliáoqiě

tóumíngshānyuǎngōngshèqǐngzhèngshēngyánxiānjuézhě

王弘诲简介

唐代·王弘诲的简介

(1542—?)明广东琼州定安人,字少传,号忠铭。嘉靖四十四年进士。选庶吉士,官至南京礼部尚书。初释褐,值海瑞廷杖下诏狱,力调护之。张居正当国,作《火树篇》、《春雪歌》以讽。有《天池草》、《尚友堂稿》。

...〔 ► 王弘诲的诗(9篇)