白芝
词语解释
白芝[ bái zhī ]
⒈ 蕈的一种,可入药。传说为神仙的饮饵。亦为瑞征。
引证解释
⒈ 蕈的一种,可入药。传说为神仙的饮饵。亦为瑞徵。
引唐 陆龟蒙 《入林屋洞》诗:“尝闻白芝秀,状如琅花偶。又坐紫泉光,甘如酌天酒。”
原注:“白芝、紫泉,皆此洞所出,乃神仙之饮饵,非常人所能得。”
唐 皮日休 《华顶杖》诗:“探洞求丹粟,挑云觅白芝。”
明 李时珍 《本草纲目·菜五·芝》:“白芝,一名玉芝、素芝……久食身轻不老,延年神仙。”
明 沉德符 《野获编·禨祥·玉芝非瑞》:“嘉靖 四十四年六月,有白芝生於 献帝 旧庙,上大喜,改其名 玉芝宫。”
分字解释
※ "白芝"的意思解释、白芝是什么意思由太极之巅国学网汉语词典查词提供。
相关词语
- bái yī shì白衣士
- duì bái对白
- bái jiǔ白酒
- bái gān ér白干儿
- bái chī白痴
- hēi bái黑白
- bái yì guān白衣冠
- shí lǐ bái时里白
- biǎo bái表白
- bái hǔ白虎
- bái jīn白金
- bái shí白食
- bái fà cāng cāng白发苍苍
- bái mín guó白民国
- bái yī rén白衣人
- bái sè huā白色花
- bái yī dào白衣道
- bái yī huì白衣会
- zhī cǎo芝草
- bái yī xiāng白衣相
- bái tiān白天
- zhī má芝麻
- bái shēn rén白身人
- bái bái白白
- fēi jié zhī飞节芝
- bái yī白衣
- bái tǔ fěn白土粉
- bái diào tóng xīn白藋同心
- bái máng máng白茫茫
- bái cǎo huáng yún白草黄云
- zhī cǎo wú gēn芝草无根
- bái yī jiǔ白衣酒